Tasavvufun bilgi görüşünden söz etmek nübüvvetten, onun kandilinden yayılan ışıktan, ittibâ etmekten, hidâyetten, imandan, aşktan vb. gibi dînî düşüncenin temel kavramlarından söz etmek demektir. Sûfîlerin akıl eleştirisi bu kapsamda ortaya çıktığı gibi, en nihayetinde bütün tasavvuf süreci veya sûfîleşmek Peygambere "ittibâ” eyleminden ibarettir. Sûfî olmak Peygambere-ve O’nun halifesi mesabesindeki öteki peygamberlere-ittibâ etmek,onların kandilinden bilgi almak,mârifeti onlardan devşirmekten başka bir şey değildir.

Elinizdeki eser, İbnü’l-Arabî’nin başyapıtı Fütûhât-ı Mekkiyye’nin bu bahislerin kısmen işlendiği bir bölümüdür.İbnü’l-Arabî okurlarından gelen büyük ilgi ve talep nedeniyle Fütûhât-ı Mekkiyye’yi küçük hacimdeki kitaplara ayırma projesi bu kapsamda devam ederken belirli kısımlarda müstakil kitaplaştırmanın güçlükleri de ortaya çıkmıştır. Bazı bölümler müstakil kitap ismi kazanmaya uygun iken bazı bölümleri de bölümdeki hâkim konular dikkate alarak isimlendirme yoluna gidilmiştir. Elinizdeki kitap, Fütûhât’ın c. 10, 205 ile c. 10, 395 arasındaki kısmının müstakil basımıdır. İbnü’l-Arabî bu bölümde sûfîlerin peygamberlerin kandillerinden tevarüs ettikleri bilgilerden söz etmektedir.